Son olsun!..
Öpücüklerimle hep, gübrelesem onları,
Gamze toprağım, yanağın bahçem olsun,
Sevda ekipte, aşkla biçeyim yanakları,
Yerinde yeşertmek, tek hedefim olsun...
Hüsran biçmemek için hasret ekmesek,
Yaşıyorken coşkulu, ben yanmalımıyım,
Dağlardan ötelere, seni – beni itmesek,
Sen orada, ben burada, kalmalımıyım…
Merhametli bir kalp acıyı ekmez yüreklere,
Güzelliği saçan gözlerde, parıltı görmeli,
Sevda denizinde birlikte asılsak küreklere,
Kirpiğin ok, kaşların kalem, hep sürmeli...
Hafif meltem ile havalarımız serinden olsun,
Mum alevi gibi ağır yanar dururum öylece,
Benlerinse bana aşkımı koruyacak sur olsun,
Bazende alayım buse, gözlerinden
böylece…
Laftır dediler, her zaman, aşkın her sözü,
Sakın inanma onlara, yalnız sevilmeye bırak,
Kuzeyden - güneye, nere de aşk, dön yüzü,
Birazda sevmeyi dene, ne olur inadı
bırak…
Aşk neyledi beni üfleyip te ney
eyledi,
Bir ozanın elinde, saz dilinde söz oldum,
Hallolmaz bu aradaki mesafe zor eyledi,
Hayatta yenilen değil, pes etmez oldum…
Ne zaman bir yabancıya bakarsa gözlerim,
Ağlamayla cezalandırıldım hep ağlamayla,
Nasıl aşık oldun diye bana sorarsa sözlerin,
Zalim kader beni, tellendirdi, bağlamayla…
Mayamıza koydum bu cevheri tutarsa diye,
Kuruyan dikenler açacak bir sürü gül olsun,
Bilsen ki boşa değil bu çaban yorulma niye,
Vazgeçmem, bu aşk sana- bana, son olsun..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
Yorumlar
Yorum Gönder