Gönül hasret işine, girdi bir kere!...
Sen yüzünü gölgelendirme, aşkım içine ağlıyor,
Yanaklarına çiğmi
düştü, görünmüyor bir kere,
Tamam sen beni
unuttun, tüm hissettiklerimi de,
Gölgede kaldım,
gönül hasret işine, girdi bir kere...
Seni bana
gösteren zamanı, kime şikayet edeyim,
Yakıpta kül eden
ateş sönmez, nasıl söndüreyim,
Sensiz olan her
mekan haramsa, nereye gideyim,
Gölgede kaldım,
gönül hasret işine, girdi bir kere...
Anımsarım siyah
saçlarını, omuzunda zülfün telini,
Neydi günahım ki, çok
özlettin, hafifçe esen yelini,
Yastığında göremem,
yanaktan damla damla terini,
Gölgede kaldım,
gönül hasret işine, girdi bir kere...
Yanak ışık saçmıyor,
gamzelere artık asfalt atılmış,
Çok mu dara
düştün sen, yok pahasına mı satılmış,
Ummadığım başa geldi, utanmamış da ele katılmış,
Gölgede kaldım,
gönül hasret işine, girdi bir kere...
Bilmiyorsun ki, adı
aşk olan, ben de yanan ateştir,
Yoktur yeryüzünde
başka, Ferhat-Mecnun’a eştir,
Ardından baka kaldığım, kayıpta giden güneştir,
Gölgede kaldım,
gönül hasret işine, girdi bir kere...
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
25/10/2018
Yorumlar
Yorum Gönder