Özlemin miş bana kısmet!..
Yaşanır mı dünyada,
yalnızlıkla kol kola,
Bir başına
yaşarken, sığıntıyım evimizde,
Yıldızlarla donanırdı
gökyüzü, birlikte iken,
Başım bulutlarda,
yok yıldızlar göğümüzde!..
Gidişe dayanamaz, hiç bir fer, hiç bir nefer,
Hakkımı haram
ettim, ne zaman uslanacaksın,
Sevdamı ben yazarım,
senden kalan günlere,
Görmeyi istesen, ağlayan gözümle bulacaksın!..
Sevgimin içinde
erimek oldu, aşkının bedeli,
Ruhumun düşlerini
doldurdu, ve dalı günün,
Nerede yaşarsan
sen, hedefim ulaşmak için,
Benliğimin sıçrayışların da,
gittiğin o günün!..
Gözlerinin bunca
güzelliği elbet kalmayacak,
Gecenin içinde
solan, çiçekler gibi olacaksın,
Havalandığını hatırlayacağın günlerin olacak,
Her şey değişir, kabarma boşa, mahvolacaksın!..
Güneşin ilk
ışıkları, günle vurunca pencereye,
Açılırdı perdemiz,
hep mutluluk yüzümüzde,
Şimdi çekili
perdeler, kapalıdır pencerelerimiz,
Hangimiz durmadık,
söyle, hangimiz sözümüzde!..
Bekleyemem ki, bana
bir tek gün aydınlansın,
Gönlümü yaktın
aşkınla, sevdaya ekli hasret,
Gün biter akşam
olur, yokluğunla dolar günüm,
Yanarım harlanırım,
özleminmiş bana kısmet!..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
22/12/21019
Yorumlar
Yorum Gönder