Dön bekliyorum!..
Söyle can, ben
ne ektim de, hüzün biçiyorum,
Gerip gönül
olmaz iflah, söyle nedir günah,
Ağlayan sabi
gibi, her an iç çeker dururum,
Kucağımda özlem-hasret,
nice sancı, bin ah...
Ah ben, ay - gün
karanlık, şu başım üstünde,
Kalbimin yılgın
yalnızlığı, serildiler önüme,
Büyük kasvet
uğurlar uçup giden akşam bile,
Terk edilmiş bir
evin, sabahı doğar günüme...
Hala anlayamam,
o akşam ne ye kızdığını,
Garipliğim uzunca
bir hüzün görmektedir,
Senin rahatın
için nelere katlanmadım ki,
O günün acı
çığlığı, kulak, beyin delmektedir...
Aşkın tüm
renklerini çizmem gerekse havaya,
Boyarım koca
semayı, elem kuşağı renklerde,
Gözlerinin göçü,
dargın gün olur kurcalasam,
Yıktığın her
yerde saklısın, ve de düşüncelerde...
Ömrümü bu davada harcadığımı biliyorsun,
Gün oldu güneşin altında tatlı huzur alamam,
Çaresiz derde şifa elini çok zaman uzatmadın,
Sana olan uzaklığıma, inan ki, hiç alışamam...
Gök mavi değil
her sabah, kara tüm gecem,
Çöküntü suskunluğu
kalbimin her yerinde,
Güneş sürmeli
gözlerin, nerelere bakıyor,
Kırgın kırgın
bakmanı, özledim gözlerinde...
Tamamlanmadılar, yarım kalmış rüyalarım,
Mekâna süzülen gölgeleri, sana benzetiyorum,
Yüreğimi bir kuş çırpınışıyla, öylece bıraktın,
Gözler kavuştu ağlamaya, dön bekliyorum...
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
19/12/2019
Yorumlar
Yorum Gönder