Bu aşkın!..
Kurumaya yüz tutmuş
vadi,
Yere düşen tek tek
yaprak,
Şöyle derin
anlayışla baksan,
Yeşermeye hasret
toprak…
Burada yanımda
olsaydı,
Onu yanaklarından
öpersin,
Aşkın ellerini
tutarken de,
Onu bulduğunu
söylersin…
Ateş düştü kül
olduk,
Külü aştık
közdeyiz,
Gönül emretti sonu
bu,
Çağrıldık, işte,
izdeyiz…
Havaya çizilen aşkını,
Yağmur bulutu
süpürdü,
Yağan yüreğine
yağdı,
Aşkın yücesine
götürdü…
At, kuş, sığır ve
koyun,
Hepsi seçer bir
sürüden,
Çiçeklere konan
kelebek,
Görür bulur ta beriden…
Kader adamı
oluverin,
Eller boş, gönül
taşkın,
Kendi sıcağınla
soğurken,
Kader, alna dönük, bu
aşkın…
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
26.02.2015
Yorumlar
Yorum Gönder