Sıçrayıp çıkmaz talih, çukur bir tasta!…
Bulut bulut
yükseldi feryadım-ahım,
Neyleyim gözleri,
aşkı çiviyle çaktı,
Sabah güneşi gibi
gülümserdi yüze,
Sürüdü ardı sıra,
bu kalbimi taktı…
Çağlayandır ki doldurdu yüreğimi,
Alev alev yanar,
yakan gözleri,
Bana aşka dair bir
dünya sundu,
Aşkın sihrine
değmiş o gamzeleri…
Nice üstün duruşlar
taşıdılar,
Şefkati yüzde okunan
gamzeler,
Katmer gülü hası
gibi görünen,
Duyduğum, şakrak
sesli gamzeler..
İnsana gülümsemeye
dursun,
Tereyağ gibi erir
buhar olurum,
İki ateş yanar,
çifte yanakta,
Dudağım dokunsa,
ben kül olurum..
Karanlığı parçalayan
akşam yıldızları,
Yanaklarda açmış,
badem çiçekleri,
O gamzeleri nerede
bulabilir insan,
Baktıkça olursun,
şeyda bülbülleri…
Varacağı yere
vardı, yaş kemali buldu,
Onca geçen yıllarımı,
boşa yaşadım,
Çileler ekti
toprağıma, o gamzeleriyle,
Kime sorarsan sor, beni,
sevdalı adım…
Hayatlar hiç yüze
gülermi ki yârsız,
Gündüzler üzüntülü,
geceler yasta,
Elveda her yaza, gelen
baharlara,
Sıçrayıp çıkmaz
talih, çukur bir tasta…
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
25.02.2015
Yorumlar
Yorum Gönder