Nasıl vaz geçilir, o güneş gibi yüzden!…





Yamaçlar, aşkın aklanı ile dolu,          
Güneyden, kuzeye onunla kaplı,
Her yerde, zamanda aklıma gelir,
Kütleler halindedir, aklımda saklı…


Depreli yüreğimi dağlar dinliyor,
Bülbülde suç değil, gülü söyletir,
Aşık tavafıdır, sıcak mehtaplarda,
Zemzemi soğuktur, bağrı inletir…


Ayrılmaz  iki şahane ruh, afakta,
Eller kilitli, ihtişam manasındadır,
Beyaz ve esmer teni dokunsaydı,
O hal, baş döndüren, zamanındadır…


Bu aşkın genel sesidir, hızlı yayılan,
Hayattadaki yeri önemi bu değilmi?
Mutluluk ereği, birlikte olabilmemiz,
Mücadele edilen zaten bu değilmi?..



Son derece haris sevgi, karmaşada,           
Hem uzaklık hem yakınlık hislerinde,
İnsan bir tuhaf olur, aşk bacadaysa,
Uyku-uyanıklık, hep sirkadyen ritminde…


Kendimize has bir sevgi yumağıdır,
Hayranlık bizdendir, havası bizden,
Aşkın kıymetsizliği olsa da aramızda,
Nasıl vaz geçilir, o güneş gibi yüzden…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.


27.02.2015


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...