Nisan'da!..






Rüzgarlar kelimelerimi göğe uçurdu,
Nisan'da yağmur acıtır dokundukça,
Gökkuşağı  şekli alır, aşkın cümleleri,
Aşkın tazelenip, yeniden dokundukça…


Nisan’da açan çiçek kadar olamadım,
Solgun  yapraklı, kuru daldır, ağacım,             
Kıskanırım Nisan’ı, canlanınca bahar,
Nedeni şu, bil ki, tutkuyla, sana açım…


Nisan’da kediler susar, beklemekteler,
Umut, yukarıdan tüm canlıya verilmiş,
Kimi doğar, kimi ölür, hayat zaten bu,
Benim umutlarım yay, sanki gerilmiş…


Nisan’da kan ısınır, alev çakar gönülde,
Hicran da – hasrette yaşanır ömürlerde,
Nisan'da, başlatır, kendince bahar adımını, 
Aşklar palazlanmak ister, bu günler de…



Nisan’da, yıllardır neler gördü, kevgirim,
Süzüldü yalnızlık ve keder buğdaylarım,
Zannetmeyinki farklıdır bende, tüm aylar,
Nisan’da dahil, hüzünlüdür yıl - aylarım…





 




Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

12.04.2014
















Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Acılarla yandığımı, Böyle aşk’sız kaldığımı Bin yanıp,bin söndüğümü, Susma gönlüm sen söyle… Sevmediğimi sanar oldu, Aşk güllerim solar oldu, Ağır ağır yanar oldu, Susma gönlüm sen söyle… Kurudu dalım aşmaz çiçek, Rüyalarım olmaz gerçek, Bu el yalan gel biz göçek, Susma gönlüm sen söyle… Kendisine doyamadım, Ben gülüme kıyamadım, Kaçtı benden kalamadım, Susma gönlüm sen söyle… Vefasızlar aşkı neyler, Dilim durmaz şarkı söyler, Dinleyen ağalar-beyler, Susma gönlüm sen söyle… O bakıştı yaktı seni, Hayırsızın teki beni, Kim kurtarır aşk’tan seni, Susma gönlüm sen söyle… Gönül ferman dinlemedi, Daha çok beklersin dedi, Zaman onsuzluğu denedi, Susma gönlüm sen söyle,.. Aşk’ımı aşk’lar kıskandı, Sen değilsin bu sandı, Ne yapayım kalp yandı, Susma gönlüm sen söyle… Veysel Kimene   Sevda şairi © Bu şiir in her türlü telif hakkı şair in kendisine ve/veya temsilcile
Devamı

Sürçe lisan ettimse affola!...

2012 yılının 11ci ayında başladığım muhtelif karalamalarımı, bazı Edebiyat Sitelerine gönderiyordum, beğeniler beni daha bir üretmeye yöneltiyordu... Bir ara ‘ Ussuz   Edebiyat’ sitesine ve’ Kayıp Edebiyat’, ‘Kır Çiçekleri’   sitelerine göndermeye başladım,   önceleri iyi gidiyordu; ancak şiirlerim bu sitelerde yayımlanırken, Kayıp Edebiyat ve Kırçiçekleri Edebiyat siteleri kayboldu, ve şiirlerimde beraberinde kayboldu!...Yediler resmen!.. Büyük bir hüsrana uğradım, ardından ‘Ussuz Edebiyat’ a gönderim devam ederken bana   demesin mi   “ Şiir diye gönderdiklerin ne bir edebi eser, ne de şiire benziyor” diye mesaj attı...Yıkıldım...Ben edebi yarış içerisinde değildim   sadece bir şeyler karalamak, karaladıklarımın okunup beğenilmesi...Bu kırılganlığımın ardından tüm edebiyat sitelerinden ayrıldım.. Bu benim miladım oldu; Edebiyat  sitelerine  uzun bir süre göndermedim.. Kendi başıma yine yazmaya devam ettim, bu defa iki bloğum da biriktirdim, derken face grupları ortaya ç
Devamı

Kaldı!...

Kalburunda elendim de, Geriye bak taşım kaldı, Ardınsıra ağlayan göz ile, Birkaç damla yaşım kaldı… Okulda sınıf arkadaşımdın, Hayal etmeye başladığımda, O kokunu içime çekmek gibi, Öyle derin arzum kaldı… Daima çocuk kaldım büyümem, Oyunda –şakada çoşmadayım, Var gibi davranmaktan yorulmam, Öyle değişmeyen huyum kaldı… Tutku risklerde saklıdır derler, Aşkın uçurumunda yürüdüm, Bir elin tutarken bir elin iterken, Geçemediğim sırat köprün kaldı…     Batmaktan korkmadımki  hiç, Kelimelerden  veya cümleden, Susmam gereken yeri iyi bildim, Seni  etkilemeyen sözüm kaldı… Elmas kıyılarında kalbimin, Gezelerken görmek gibi, Zaaflarının peşini bırakıpta, Umutlandığım hayalim kaldı… Bir gün boş zamanın olursa, Merhameti keşfet ey sevgili, Mangalkeyfi yapma yüreğimle, Sönmeyen kor halim kaldı… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiir in her türlü telif hakkı şair in kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Devamı