Yokluğun cennet olsa, hicrandır!...







Gamzeler durmadı, bir mesaj attı,
Yeniden kalbime, vurdu kanattı,
Aşk bu değil bence, sade  inattı,
Yokluğun cennet olsa, hicrandır!...


Yağmur yağıyor, yüreğim, camda sis,
Nisan’da kokun yayılıyor, etrafa mis,
Aşkın  ciğerlerimde, kazınmayan kis,
Yokluğun cennet olsa, hicrandır!...


Kafası karışık ben gibi, göğün yüzü,
Damlalar seslenir, gamzelerin sözü,
Gökkuşağı rengindedir, ilginin özü,
Yokluğun cennet olsa, hicrandır!...


Nisan yağmurlarında da, seni andım,
Pencereme düştükçe, hayale daldım,
Sen yerine, zamanı, yine  içeri aldım,
Yokluğun cennet olsa, hicrandır!...


Sumsuk vurmuş hasretinle, yürek şiş,
Benim saçlar ağarsa, kalmasa tek diş,
Koşacağım ardın sıra, kader bu  imiş,
Yokluğun cennet olsa, hicrandır!...


Bu yılda Nisan ayı, yağmurlarla geçti,
Güneş görmez sırtıma, gömleğin biçti,
Talihsizlik neden bana, sensizlik seçti,
Yokluğun cennet olsa, hicrandır!...


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

©Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
 30.04.2014

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...