Görebilsem son defa!..





Dorumudur  aşkın Ay’da yaşadığı,
Ne den çöker gece hüzünlerimiz,
Kelebeklerin ömrüne dönüşürler,             
Ay doğmamış  yüzle, gecelerimiz…


Menekşeler kokusunu nereden alır?
Mavi deniz göz yaşlarımı barındırırmı?
Sene-gün-hafta, geçmeyi bilmiyorlar,
Gönlüm mahkum ,  savundurur mu?... 


Aşk bir sanatsa, erbabını bilen varmı?
Yoksa, İstasyon da  rötarlı bir trenmi?
Sevgimizi  anlatmaya şiirlermi yazmalı,
Dökülen sözcüklerle, eriten-bitiren mi?..


Kabımız dolsa - taşsa, yükümüz  sevda,
Kim ne derse desin, yaşamalı bir defa,
Ayrılıklara katlanılır, ufalanmış olsa da,
Gönül hep umutlanır, görebilsem, son defa!..


      
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

31.01.2014

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...