Mehmetçik, bir destan, daha yazıyor!
Silah tutan ellerinde, artık meşale yansın,
Canlansın, bastığın
yerde, huzur uyansın,
Vurdukça vur, hayatlar gelsin, veryansın,
Mehmetçik, bir
destan, daha yazıyor!
Gözlerin de çiziyor,
ufka batan, her leşi,
Kaçtıkça kovalıyor,
her düşmanı, kalleşi,
Biliyor, ruhunda
var, doğduracak güneşi,
Mehmetçik, bir
destan, daha yazıyor!
Rahat etmem
diyor, hain varsa toprakta,
Titretir her
yeri, yorulma yok, durmakta,
Mazlum olan yer
vatan, durgun, ırmakta,
Mehmetçik, bir
destan, daha yazıyor!
Takınmış onca silahla,
yürürler öyle,
Komutan der: ” Asker, ülkü nü söyle”
Bin yıldır
böyleydi, bu günde böyle,
Mehmetçik, bir
destan, daha yazıyor!
Dize gelirdi her
düşman, derince bakınca,
Yurduna göz
dikene, cehennemi yakınca,
Namus gelince
akla, göremez ki sakınca,
Mehmetçik, bir
destan, daha yazıyor!
Ekim başında
yürek, vatan, bayrak taşıyor,
Bu yurdun
sevdasına, silahlarıyla yaşıyor,
Geçilmez denilen
yeri, bakın, nasıl aşıyor,
Mehmetçik, bir
destan, daha yazıyor!
İmanlı yüreğinle,
Rabbin senin yanında,
Eşsiz ruhunda esen, asillik var kanında,
Cephede, yine, tıpkı
kurtuluş savaşında,
Mehmetçik, bir
destan, daha yazıyor!
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
10/10/2019
Yorumlar
Yorum Gönder