Belli ki gideceksin!..
Sabahta, gün doğarken
geceye,
Sürekli, aşkı vurdum heceye,
Zaten, hece çıkmaz üş
harftir,
Ama sokar, türlü düşünceye!...
Kalbimde gizlerim, pek sarışın,
İşte, doğru yoldur
aşka varışın,
Koymam, yerli, yabancı araya,
Budur tek kendini
kurtarışın!..
Talihim de, İşte aşk,
işte özlem,
Aşkta görülen, hep devri alem,
Yeri-göğü dinle,
sevişmek der,
Çözülmüyor aşkta
denklem!..
Aşkın esen şu rüzgarının
tadı,
Serinlik vermez, budur inadı,
Yolcular bilmediğine
gidermiş,
Sonra yermiş, okkalı tokadı!..
Aşk sızıyor,
ıssız gözlerinden,
Sarışını sevdim, en derinden,
Ne vakit yaşamayı
düşünsem,
Fırsatı vermez,
alır elinden!..
Felsefe-mantık
oku, çözülmez,
Kesik dolu yaran, üzülmez,
Dil döksen de,
ha bire ha bire,
Aşk nankördür,
sevdirmez!..
Karanlığını, hep
ışık sandım,
Altın sarısı
saçlara aldandım,
Hicranmış bütün hünerleri,
Tan sökümü
gitti, kaldım!...
Şimdi düşlerime
gelir her gece,
Boran estiren
sel oldu netice,
Sarışına tutulma
dedilerdi,
Hakikat doğru,
tam bilmece!..
Çevirdi cilvesini, değirmen taşı,
Hem ezdi, hem
yitirdim arkadaşı,
Uğruna ömürü
tüketmek varmış,
Niye aşık
edersin kız vatandaşı!
Hasret uyutmaz,
bunu edeceksin,
Geri dön desem, dönmeyeceksin,
Kader beni
çaresizliğimle bıraktı,
Hissetseydim,
belli ki gideceksin!..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
02/10/2019
Yorumlar
Yorum Gönder