Bilebilirmi!.....








Bilebilirmi!.....





Yaşlanıyoruz artık sen ve ben fark edemeden,
Sonumuzun böyle olacağını sen söylememiştin,
Bir adam sıkışıp kaldı sadece şu tüketen aşkta,
Ben buna güz yaprakları derim, sen ne demiştin...


Bu hayatın kendisidir, insanlar birini severmiş,
Sentez çıkar buradan, çünkü seni sevmek güzel,
Gizli gülümsemesini, dudaklarını görenler anlar,
Bulutları dağıtır, çünkü güzel yüzü çok çok özel...


Bir görünüş tipin var, bişiler yazılası - anlatılası,
Yazdım - karaladım kim olduğuma bakmadan,
Karakterine derinlik katan, yürüyüşüne katılası,
Gözlerinde hiç insaf yok, durmuyor ki yakmadan...


Farklı olmayacak kadar gerçeklik gördü gözlerim,
Kırık kalbimi çal, bizim bittiğimiz nokta bumudur,
Yüreğindeki kireçler çözülmedi, nedir ihtiyacı olan,
Güzelliği gül ile yarışanın kalpleri, ayaz, donmudur...


Güzellik doğasında var, ama kırar, bana zalimdir,
Bendeki sıkı aşkının arasına, zerre ışık girebilir mi?
Devam  eden yokluğunda bile nasıl mutlu olurum,
Anlaşılamaz olduğunu sorun bakalım,  bilebilir mi?


Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.




27/05/2018



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...