Bilebilirmi!.....
Bilebilirmi!.....
Yaşlanıyoruz
artık sen ve ben fark edemeden,
Sonumuzun
böyle olacağını sen söylememiştin,
Bir
adam sıkışıp kaldı sadece şu tüketen aşkta,
Ben
buna güz yaprakları derim, sen ne demiştin...
Bu
hayatın kendisidir, insanlar birini severmiş,
Sentez
çıkar buradan, çünkü seni sevmek güzel,
Gizli
gülümsemesini, dudaklarını görenler anlar,
Bulutları
dağıtır, çünkü güzel yüzü çok çok özel...
Bir
görünüş tipin var, bişiler yazılası - anlatılası,
Yazdım
- karaladım kim olduğuma bakmadan,
Karakterine
derinlik katan, yürüyüşüne katılası,
Gözlerinde
hiç insaf yok, durmuyor ki yakmadan...
Farklı
olmayacak kadar gerçeklik gördü gözlerim,
Kırık
kalbimi çal, bizim bittiğimiz nokta bumudur,
Yüreğindeki
kireçler çözülmedi, nedir ihtiyacı olan,
Güzelliği
gül ile yarışanın kalpleri, ayaz, donmudur...
Güzellik
doğasında var, ama kırar, bana zalimdir,
Bendeki
sıkı aşkının arasına, zerre ışık girebilir mi?
Devam eden yokluğunda bile nasıl mutlu olurum,
Anlaşılamaz
olduğunu sorun bakalım, bilebilir mi?
Veysel
Kimene
Sevda Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
27/05/2018
Yorumlar
Yorum Gönder