Kaç kere!..






Mavi denizi gördüm, derin gözlerinde kaç kere,
Hilal kaşların, o güzel yüzün, etkiledi kaç kere,
Yalancı gözlerine inandım, kandım ben kaç kere,
Gamzen  eros okunu, gizli gizli fırlattı kaç kere...

Yanağında  çiçek alfabesini, okudum, kaç kere,
Çiçeğin arıyı çektiği gibi, çekiyordu  kaç kere..
Yüzünden Nergis  kokusunu hissetim, kaç kere,
Hüzünler taşıdı kanatlarında, aşkıma,  kaç kere...

Yaklaştıran, aydınlatan bir meşaleydi, kaç kere,
Görülmemiş acıları verdi, o gamzelerin kaç kare,
Gün de - gece de gezdim ben, hayaliyle kaç kere,
Çürük hikaye okuttu  aşkın sayfasında kaç kere...

Yürekler ezildi, ciğerler koptu, yandım  kaç kere,
Hangi buruk yürek katlanır, bu olanlara, kaç kere,
Geceler sessiz, geceler sensiz di, bilmedin kaç kere,
Sanki yer döşeğine, uzanıp,  uyumuşum kaç  kere...


Yaz mevsiminin yakıcı sıcağında üşüdüm kaç kere,
Dostluğuna ve desteğine ihtiyaç duydum kaç kare, 
Ömrüm senle geçmesini istedim, iteledin kaç kere,
Yine de bana, bu ayrılma acısını, tattırdın kaç kere...


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. 

30/11/2017

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...