Herkese, bir kilim, yeter sevgilim!..
Çok tatlı
gülüyor gamzeler,
Bilmem kime
böyle ışıldıyor,
Tahmin edilmez
kelimelerle,
Kulağıma, aşkını, fısıldıyor…
Gün yüzüne
çıkmamış yararı,
Bunu bir kalp,
bir gönül bilir,
Dokunsa yanağa, biri,
yerime,
Nasıl haz duyar,
nasıl kim bilir…
Bir rakamı, on
ikiyle çarp ve çoğalt,
Görünür, yüz
mumluk ampul, bakarken,
Gamzeler yanakta
parlarken ağla,
O yıldızlar gibi,
ışıl ışıl yanarken…
Hayran olunmasından
hoşlanan biri,
Dünyanın, onun
etrafında dönmesi gibi,
Benim şu halimi
merak ediyorsanız,
Yaz dan sonra
sonbahar, gelmesi gibi…
Romeo - Juliet’in
adı çıkmış, ya da;
Aşkın bu günkü
hali, bilinmeden yazılmış,
Hayat sıcaklığını
donduran bu aşkı,
Onca insandan
seçip, içime kazılmış…
Söylenmemiş onca
şey varken,
Lugatımda kelimeler
sıfıra indi,
Kelimeler aşkın
gıdası sandım,
Ben aradıkça o,
köşelere sindi…
Nereye gidersem
gideyim,
Gözleride beni
takip ediyor,
Çok aptalca bir
terim ama;
Mantık yerinde,
kalbim eriyor…
Gönül kuş olup,
uçtumu bir kere,
“Dur” deyecek
söz, söylemez dilim,
Severse gönüller,
aşkı filizlenmişse,
Herkese, bir kilim,
yeter sevgilim…
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her
türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin
alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
10.06.2014
Yorumlar
Yorum Gönder