Hicranlı yıllar!..
Çarkına düşenler yanmış elinden,
Mecnun’da yaşamış, hicranlı yıllar,
Sanki, ayrılığı kim ister gönülden,
Urfa biberinden acı, hicranlı yıllar…
Özlem ile hicran, karın kardeş olmuşlar,
Koyun koyuna yatarak, aşkı kovmuşlar,
Kasıt sevenlere, bunun için
doğmuşlar,
Ah seni, kör olasıca, hicranlı
yıllar…
Ömür boyu güldürmez ağlatır her dem,
Karanlık her yanım, güne kapalı
perdem,
Üfürür tozlu - dumanlı, buhranlı
meltem,
Nedir elinden çektiğimiz, hicranlı yıllar…
Bu günümün dünden farkı bilinmez,
Aynıdır gecelerim, gündüz görülmez,
Nadasa bırakır aşkı, gel gör ki sürülmez,
Ektiği hüzünleri yeşertir, hicranlı yıllar…
Çiçeği bulunmaz zaten, kurudur dalı,
Aşıklar arasına çoğalan dikenli
çalı,
Her zaman engel olur, görmeyiz balı,
Vicdanı evde unutmuş, hicranlı yıllar…
Nasırına basar aşkların, inadına yakar,
Feryat etmiş gönülleri, seyredip
bakar,
Sev bir kere, hemen ayırır, çelme takar,
Bu işleri nasıl becerir, hicranlı
yıllar…
Beklediğim ne? Ne
umdum, ne buldum!
Ben sadece dopdolu,
seven bir kuldum,
Zalim, “Hicran”elinde,
sararıp - soldum,
Of çektirip bezdiren, hicranlı yıllar…
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine
aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve
Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
05.02.2014
Yorumlar
Yorum Gönder