Sessiz nağmeler!...


Sürmelenmiş,  kalem çekmişsin yine,
Yoksa olmazdı bu kadar, derin bakışlar,
Yanağa allar sürmeye hiç gerek duyma,   
Gözlerden, göze gider, zaten akışlar…


Gülerken dişlerini öne çıkarırsan,
İfaden  bir başka güzellikte olabilir,
Dudakların arkasına gizleme incileri,
Ben gibi  birisi, dişlerine vurulabilir…


On sekize yeni girdin biliyorum,
Fırından yeni çıkmış gibi tazesin,
Vuran  silahların çok, çok güçlüler,
Gamzelerin-dudakların  ve sesin…


Öyle ışıldıyorsun, denmesin nursuz,
Bak, yarışa çıkmış gökte ne varsa,
Yedi dağı aşsa, kim seni bulabilir,
Pırlanta yüzük bulur, gözler ararsa…


Mısır tarlasında tek ayçiçeği gibi,
Buradayım diye, seslenir gamzeler,
Siyah saçların, örtse de üstünü,
Görünmez  konuşur, sessiz nağmeler…



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.


10.02.2013

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...