Gözlerim tükürüyor, gözlerim yüzüme bil ki!...
Ölü bir şehirdir, yaşadığım bu yer,
Sanki matemime ayak uydurmuş,
Sensizliğinin sesi hiç
fısıldamamış,
Gizli bırakmamış, cihana
duyurmuş…
Süt beyaz ay ışığım, aydınlığım,
Karalanmamış duru
kağıt gibisin,
Aşıkların - ozanların
söylemediği,
Destana yazılmamış
ağıt gibisin…
Gel koynuma gir artık,
yetmedi mi?
Senin yerine, ayaz
gecelerim yatıyor,
Kanım kaynadı, ne
hikmetse aniden,
Durduramıyorum, aklım
vitesten atıyor…
Yarım kalan nefesle,
öpemeden bıraktın,
Nefesin diğer yarısını
nasıl alırım senden,
Hücreni , hücrelerimle
hissetmek isterim,
Yoksa bir anlam
çıkmaz, sensiz bedenden…
Yok ağlamıyorum, ağlamayacağım, hayır,
Damlalar, gök yüzünde
düşen yağmur belki,
Ya da seni hala sevdiğim
için, kızan yanımdır,
Gözlerim tükürüyor, gözlerim
yüzüme bil ki…
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
02.01.2013
Yorumlar
Yorum Gönder