Anladım!...


Anladım,
Gidişin, iki artı iki eşittir dört,
Rakam sal bir gerçekten ibaret…

Bir sınıftasın dır, hayat gibi, bir imtihan,
Hani kara tahtaya yazarsın;
Öğretmenin seslenir: “ Yaz oğlum, sil oğlum”
Geriye sadece yuttuğun tozu kalır,
Tamam yutalım da bari azıcık lezzeti olsa!..

Kara tahta misali hayat, yaz-sil,
Sonuçta yanına giderken tozu kalır,
Onu da zaten yıkarlarken alıverirler senden,
Elin boş, ruhun nahoş kalır…

Anlıyacağın;
Hayat istediklerini vermiyor insana,
Sadece yaşaman gerekenleri sunuyor,
Avuçlarına…
Anladım…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.


03.02.2012

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...