Bazen!..
Umuda yolculuk
trenine bindim,
Ümitle – umutla,
gidiyorum bazen,
Güllerin içinden, bir demet yapıp,
Görürsem veririm, diyorum bazen…
Çelenk taktım
bulutlara, baksa bir,
Siyaha-mateme gözü,
takılır mı bazen,
Cami hoparlörü
ile seslensem acaba,
Cumadan cumaya,
duyar mı bazen…
Üsküdar
vapuru-galata köprüsünde,
Ya da
Atakule’den, görülür mü bazen,
Tülbent altında,
daim gizlediği saçları,
Titreyen
ellerimle, örülür mü bazen…
Düşünce
havuzumda, her gün beslerim,
Sevgim avuç avuç
idi, sezdi mi bazen,
Her adımım da,
kanımda dolaşıyorken,
Beni hiç
düşünmeden, gezdi mi bazen….
Her ne kadar
uzaksa, kalbime yakın,
Küçük
öpücüklerimi, alır mı bazen,
Ansızın
çöreklenip, kel başıma oturan,
Feleğin fesi gibi
öylece, kalır mı bazen..
Diken üstündeyim, minder bile sermem,
Kuş tüyü bu
aşkımdan, bezer mi bazen,
Gün ola,
kavuşursam gamze yanaklarına,
Tıpkı, yaşamım
misali, üzer mi bazen…
Aşk bir günahsa,
ben çok günahkarım,
Dünyayı-aşkı
yaratan, siler mi bazen,
Ömrüm-yıllarım, hep
kaybetmekle geçti,
Bana da, şans-talih-kısmet,
güler mi bazen…
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
25.12.2013
Yorumlar
Yorum Gönder