Veysel Kimene Kimdir?...



Yeni dost ve arkadaşlarım için minik bir biyografi...


Dünyaya gelirken bana soru sormadılar; nasıl bir yer yüzüne doğacağımı da ben tayin etmedim. Günüm gelince; kurak, yalın, acımasız ve uzun kış gecelerinin çaresizlik ikliminde sütüm mayalanmış ve bir Mayıs sıcağın da güneşle birlik doğmuşum. Elbette, yükselişim ve düşüşüm güneş gibi olamazdı, o tekti ve onu avutan mehtap gibi bir yavuklusu vardı. 1955 yılında Kırşehir’de doğmuşum kemale ersin, Mustafa Kemal ATATÜRK  gibi, okusun paşa olsun, büyük adam olsun diye;  adımı Kemal koymuşlar.

Kaderime  uygun bir soy isim miras kalmış; "YENİCE" biraz da Kırşehir-Merkez yenice mahalleli olduğumuz için, neyse ki her ikisini de seviyorum.  Nece hayırlara vesile oldum-olacağım bilemem; ancak kitaba ve kaleme dost karekterimi geliştirdim, Kişisel gelişim daima hedefim oldu.

Ben doğduktan  üç ay sonra babamı kaybetmişim. Annemin ikinci eşinin Kırıkkaleli (Keskin)olması nedeniyle; İlk-Orta ve Liseyi Kırıkkale’de okudum, 1987 A.Ö.F. Mezunu olup, 2001 yılında Kamudan memur emeklisiyim.
Şiire tutkum hep vardı ancak; yazma alışkanlığıma Annemin 2010 yılında vefatı ile, içimdeki boşluğu kapama arayışında;  hobi olarak şiir yazmaya başladım, genelde okumayı severken şimdi bir şeyler üretmeye çalışıyorum. Yaklaşık 750 ‘nin üstünde şiirim mevcut, Henüz yayınlanmış bir şiir kitabım yok, şayet bir sponsor  bulur ya da kısmet olacaksa; şiire farklı bir boyutta; konularına yarı espri katılmış şiirlerimden oluşan, Sevda Şaiiri  Veysel Kimene adı altın da; “Zihnimdeki Tebessüm”  başlıklı şiir kitabını , çıkarmak istiyorum.
Edebiyatla ilgili eğitim yapmam mümkün olmadı;
Beni çeken şiirin o efsunlu sesi….
Günahımla sevabımla bu ülkenin çocuğuyum.
Ruhumla, imanımla, milli kültür ve coğrafyam dan devşirdiklerimle işte buradayım; insan ruhunun inişli-çıkışlı haritasında gezindim, düşman aramaya çıkmadım, ancak, çağımız da kolu çok uzun, üzgünüm;
Dostluk atıl müessese, düşmanlık aktif, dost aleni düşman sinsi..
Düşmanlık bozulan pazarlıklardan, dostluk yarına ve yaşanacak olana doğar.
Düşmanlık bölünmeyle çoğalır, dostluk doğumla...
Bölünmede bir parçamız kopar acı duyarız, doğumlarda sevinç...
Az seviyoruz ve suçluyoruz...
Şiir, içimizden bir çağrıdır zamanın izdüşümüne...

“Bir yüzüm sevdadır, bir yüzüm hüzün,

Yalnız seni sevdim ey iki gözüm,

Ölür de inan ki tutarım sözüm,

Tanrım beni sevdalara karmış hey,

Doğarken de bir yüzümde hüzün varmış hey…”

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...