O söğüt dalı!...
O söğüt dalı!...
Sorarsan bana ne kaldı diye,
Koparıp attığın o söğüt dalı,
Kafama fırlattığın o hediye,
Yüzümü kanatan o söğüt dalı…
Altında oturup dinlerken seni,
Değişti çehresi soğuk bedeni,
Yıllarca sorarım büyük nedeni,
Senden bana kaldı o söğüt dalı…
Elim omuzunda ne de hoştuk,
Sabah tan ile akşamına konuştuk,
Kız seninle hep oarada buluştuk,
Nasıl da yaralıyor o söğüt dalı…
Bilmezmisin sana nasıl tutuldum,
Dedin ki lan ben-senden kurtuldum,
Aşk sözü fısıldayan ilk sendin oysa,
Şimdi hatıransa o söğüt dalı…
Ağbin gelse toparlanmaz dururdun,
Kızdığında bir-iki tekme vururdun,
Şamarını bende yedim birkaçkez,
Ama asıl hatıran o söğüt dalı…
Şimdi viran oldu yokki yerinde,
İki bina diktiler bu kederimde,
Sorarsan acı tatlı hatıralarını,
Elimde tek kalan o söğüt dalı…
Aşkım sana ne oldu birden böyle,
Kalbin başkasınamı ne olur söyle,
Ayrılık katılırmı sevdamıza öyle,
Birtek hatıran var o söğüt dalı…
Veysel Kimene
Sevda Şairi
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yorumlar
Yorum Gönder