Nereden bileyim!..
Sana gitme
demeyeceğim, gelinmez yola gidiyorsun,
Gidersen içini,
bir hüzün kaplar, tat vermez ki sana,
Tamam, istediğin
olsun, gidiş, çok parça bırakır bize,
Tüm gece
aralıksız yağar acı, çileden çıkarır anlasana!..
Ağır ağır, tek
tek dökülse de, oluk oluk sular olurlar,
Ağlamaktan kendi
gizleriyle ıslanır göz kapakların,
Ne kaldı onca
gururundan, geriye ne kalır ki şimdi,
Kalan sahte
gülümseyişle dolu, gamzeli yanakların!..
En yalnız benim,
ruhum serili kalmış haliyle, yerinde,
Kalbin yanında,
yaşayacaksın, gecen yıldızlı cennette,
Boyun eğmişim
kadere, tek kelime söylemeksizin yüzüne,
Pişmanlık acılarını,
içinde bir kurt, göreceksin elbette!..
Ne bir şey
bekleyeceğim, çıkarcı simsiyah öpüşlerinden,
Ne bir şey laf
edeceğim, sadece sevgin dolduracak içimi,
Ne bir şey
diyeceğim, hilelerini bozmaya, caydırmaya,
Ne bir şey
düşüneceğim, bu, uzaklaşan kadının seçimi!..
Sana duyduğum
aşk, boyunda taşınan bir zincir gibiydi,
Saçların alı koyardı
beni, seni sevdikçe çoğalıyorum,
Açık öğretim
gibi uzaktan evliliği nasıl oldu da dilersin,
Yaşanan şeyden
sonra, böyle bırakmana inanamıyorum!..
Hasretlik
çekecek gönlüm, vurgunken ışıldayan gözlere,
Ay ışığım, ağaç
gölgem varken, karanlık gök mü dileyim,
Gözü yüksekte
olmanın hırsını yaşayana ne deyim şimdi,
Bana seni anlat hadi, böyle olduğunu, nereden bileyim!..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
16/01/2020
Yorumlar
Yorum Gönder