Yalnız olan, sadece, ben değilim!...
Her güne
akşam düşerken,
Yokluğunsa
gönlüme düşer,
Köşeme hayalin düşerken,
Bitmemiş soğukluğun
düşer...
Acını içinde
yaşa der gibisin,
En azından sevmiş
gibi yap,
Kader hikayesi
başka olsun,
Güneşe doğru uç,
ya Ay’ı kap...
Kaygılı duygular,
düşünceler,
Gitmedi, deli, divane
edersin,
Anlamlı olan tek
bir şey dene,
Sana, bana iyi
gelir, ne dersin...
Bana eğitimli
gözler baktığında,
Bilgiye olan
susamışlığım gider,
Bazı yaralarım,
iyileşmez ama,
Gözlerin, bir
anlık, Ay’a iniş der...
Götürdü güzel
bir yalana doğru,
Rüyalarımda bile,
o tatlı ışığına,
Hiçliğin ortasında
gezeliyorum,
Gözlerin
kıymasın artık, aşığına...
Aşk denmez, değişik duruyorsa,
Fırtınaya bakar,
titremez aslında,
Aynı hazları
hissedip durur aşık,
O tatlı gülüşü
arar, bakışlarında...
Doğru sözcükler,
neler bilemem,
Yerinde gülümsemene
meyilim,
Acıma, merhametin
sana kalsın,
Yalnız olan, sadece,
ben değilim!...
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
11/07/2019
Yorumlar
Yorum Gönder