Unutmak zorundayım!..
Denizciler,
yolunu, yıldızlara göre ayarlar,
Yıldızım
kayboldu, unutmak zorundayım,
İdeallerime
hiçbir zaman ulaşamayacağım,
Işığım kayboldu,
unutmak zorundayım...
Sadece şu hayal
dünyamı zenginleştirdin,
Ben de var olan,
gülen gözlerimi yitirdin,
Aşkımı
yaşatmadan, gittin, yedin bitirdin,
Kalbime kıysanda,
unutmak zorundayım...
Bir kibrit ışığı
kadar bile aydınlık vermedin,
Sevinçten çok
keder verdin, aşkını sermedin,
Sevgilinin
vefasızlığı, başka bir şey dermedin,
Ayrılığın,
gurbet gibi, unutmak zorundayım...
Baki kalmaz, bu
gençlik, bitmez mi sandın,
Bendeki aşk,
iki-üç saatte bitmez, aldandın,
Türlü
oyunları oynayarak, aslında kandın,
Gösterdiğin o seni, unutmak zorundayım...
Uzun bir baş
ağrısı gibi kaldın, yolun dar,
Bu adaletin,
kasıtlı, sanki almışım intizar,
Adaletin
yasalarında bile, adaletsizlik var,
Adaletsizliği,
seni de, unutmak zorundayım...
Deniz kenarında
dalga eksik olmaz, gün gibi,
Bu kendi ruhumun
serüveni, görünmedi dibi,
Sanki bir yerden
kaçmışsın, kaçacakmış gibi,
O neşesiz günlerini,
unutmak zorundayım...
Nice yılda
akasyalar, ıhlamurlar çiçek açsada,
Onca sonbaharlarda,
ağaçlar yaprak saçsada,
Gittin gideli,
ben de, bütün uykular kaçsada,
Bir aşkını, bir seni, unutmak zorundayım...
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
31/10/2017
Yorumlar
Yorum Gönder