Kimi!..
Aşk kullanım
kılavuzunu vermeden gelir,
Kimi duyarlıdır, kimi
balıklama soyunur,
Evren kudurmuş bir,
rastlantılar denizidir,
Kimi muntazam yüzer,
kimi sığda boğulur…
Yaşamadan görmezsin,
aşkın gerçek yüzünü,
Kimine kara tahtadan
tebeşir tozu yalatır,
Bazısının aşkı serin,
soğuk ve pürüzsüz dür,
Kimisini öyle yakar,
sönmeye, kutupları aratır…
Nerede hata yaptım
da, bu duruma düştüm,
Kimi der:” Zararın
neresinden dönsem kar dır”
Kreş açan var kendi
evinde dolu çoluk çocuk,
Kimi kendi kendine
sevdalı, hâlâ bekar dır…
Bir gün uyandığın da,
hayatım bu mu dersin,
Kimi ne ay, çok güzel
doğar, onun için bir hilal,
Yalnızdır, gece
yarasayla dostluk kurmak ister,
Kimine göre gece,
içini karartan bir sürü celal…
Ne diyelim aşk bu,
yazar yazar bitiremezsin,
Kimi teğet geçti
benden, şimdi der mutluyum,
Herkesin bir bakış
açısı var, bana sorarsanız,
Kimselerden değilim, aşkım dan
umutluyum…
Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
27.02.2013
Yorumlar
Yorum Gönder