Kahrım var benim!...




Bu doğal refleksti, tutulup kalmak sana,
Gamzelerini görünce şok olup, kananım,
Mavi ay, kızıl güneş, doğdu bu dünyama,
Küflendi eski günler, şimdi yalnız insanım…

Aşkım dumanlar arasında uçup gidiyor,
Kırılgan, hassas, halimle küle dönüyor,
Bir parça ilgiyi çok gördün hayallerime,
Ateş böcekleri de, görünce beni sönüyor…

Her limanda bir sevgilim varken ne oldu,       
Güzel dolu, görmediğim il - ilçe kalmadı, 
Tahmin edemezdim senin aşkını, sürpriz,
Vurdu, dokuz şiddetinde aklım almadı…

Buruşuk şapka başımda gezer olmuşum,       
Ütü-kola görmem, eşim var mı ki benim,
Hayat ne tuhaf, buruşuk şapkam misali,    
Ne yapsam düzelmez, kahrım var benim…





Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.


11.03.2013

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...