Bekardım, evde ne işim olacak! Ekseri, iş çıkışı Tandoğan’dan Kızılay’a yürüyerek gider, gezer, dolaşır alt-üst ederdim...Yine bir gün yürüyüşümde Necati bey mi desem, İzmir caddesi mi desem oralarda gezeler ken; Ankara Sanat Sahnesinin önündeydim, afişlerini izlerken kapıda duran görevli “girmek istersen buyur gel “dedi! Ben o sırada rahmetli Yıldız Kenter’in oyununa girdiğimi anlamadım..İçeri daldım, sahnede o vardı..Heyecan ve duygulu izledim..Oyun sonunda onu canlı canlı izlediğime inanamadım..Sonra herkes ayakta alkışlarken o coşkuya elbet bende eşlik ettim.. Bu unutulmaz anımı şimdi niye paylaşıyorum; Elbette rahmetle anmak içim.. Hayata veda edip, gönlümüzü hüzünlü bırakan, çok değerli sanatçı Yıldız Kenter’e rahmet diliyorum.. Hep güzel anımsayıp, hatırlayacağım...Mekanı cennet olsun!.. Saygılarımla, Kemal Yenice

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...