Her sevda, bir ayrılığı yaşarmış!..





Üstümüzden mi geçecekti, aşkın soğuk tebessümü,
Yumuşak bakışlı yıldızları, kime bahşeder hayat,
Ebedi çiğler düşürür damla damla, aşkın kırağası,
Yaşam üstünde izi yorucu, değişmez muhteviyat!..    

Bu kalbin çeperlerine dokunan, yalnızlık üşüşmesi,
İkiye bölünüp, ayrı ayrımı koymalı başları yastığa,
Ruhun kış gecesi, dur duraksız, gülmemizi engeller,
Yaşadıklarımı mahur bir beste gibi, katarım ıslığa!..

Zalimin dilinde ateş, elinde maşa, ararım hep sabırı,
Harap oldu benim gönlüm, gidene ben kalleş derim,
Aylarımı, yıllarımı, ömrümü neden çaldı  götürdü,
Hayalimde gezer, bağır ezer, hiç değişmez kaderim!..

Sımsıkı sarıldığımız hayatı yarımmı yaşamalıydık,
And içtin, ak düşmüş saçlarına yalnızca bakmaya,
Kadın dediğinse, kadın olmalıydı, benim bildiğim,
Bedenimde eriyen kadın, aşkı niyet ettin yakmaya!..

Kuş  gibi kaybolmanı, yüreğine sor, bir bahane bul,
Esirgenmiş sevgiyle karşılaşmadın gün de - gece de,
Yer yüzünde ve etrafta, onca kötülük dolaşıyorken,   
Yüzünü yüzümle, gözünü gözümle bir tuttum nicede!..

Yaralı terk edilmiş bir kalple, sensiz yastığa alıştım,
Bitişimi başlangıcımda göremedimi aklın başarmış,
Bendeki var oluşunda, daima seni görüyor  olsamda,
Gerektiği gibi uyar, her sevda, bir ayrılığı yaşarmış!..


Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. 

02/04/2020







Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...