Son veremem, sesimin yalnızlığına!..
Gece-gündüz,
can terazimde tartılırsan,
Son
veremem, nefesimin yalnızlığına,
Her günümde,
hüzünlerime katılırsan,
Son veremem, sesimin
yalnızlığına!..
Acılar çektiğimi
düşün, serin kaldı deme,
Karanlığı örtünürüm,
sarıldığım eleme,
Tedirgin ruhumu
anla, deme sakın neme,
Son veremem, sesimin yalnızlığına!..
Söndüremez ateşi,
kum dök, kürek, kürek,
Alevinle kavrulur,
göğüs kafesimde yürek,
Doyasıya doldun
gözlerime, sana ne gerek,
Son veremem, sesimin yalnızlığına!..
Başka bir şey
yükleme, aşkı eriten göğsüme,
Eski yanılgıların
nefretli, zor gelir böğrüme,
Sarsarak artar
özlem, söz geçmez göynüme,
Son veremem, sesimin yalnızlığına!..
Bu ateş dalgaların
var, çekip, götürüyor beni,
Mermermi oldu
inadın, terk etmiyor bedeni,
Yolun sonu
yakındır, sende bitecek nedeni,
Son veremem, sesimin yalnızlığına!..
Mavi gök, güneş
altında, yok artık temasımız,
Savrulan yaprağa
döndük, olmasaydı yazımız,
Silinmez kaygısız
duygular, dindirmez acımız,
Son veremem, sesimin yalnızlığına!..
Üzmesin beni
artık, boy, bos, endam, resim,
Göğüs çatlarken,
kıvılcımını saçar nefesim,
Nasıl acı özlemle arar, yalnızlık dolu sesim,
Nasıl acı özlemle arar, yalnızlık dolu sesim,
Son veremem, sesimin yalnızlığına!..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
17/03/2020
Yorumlar
Yorum Gönder