Ne hicran, ne hüsran, düşmez gönülden!..
Bu dünyada en
kolay şey, meğer, seveni terk etmekmiş,
Hikayesini öyle
yapılandır ki, onca nefreti saklı kalsın,
Hayatın acımasız
döngüsünü, ondan fazlaca gördüm,
Etrafına ördüğü
duvarında, gizli hisleri, onda kalsın!..
Hayat hiç adil
değil, geride bırakılmanın nedir nedeni,
Susup, gülemem,
anılarım çalınmış gibi hissediyorum,
Bana düşen
kendimle kalmam mı, aşk denen berbatmış,
Bulutları dağılmayan,
mutsuz yüzümü kastediyorum!..
Sevdanın sırrı,
yüreğe - gönüle girince belli oluyormuş,
Daha yakı cı
var mı? Çiğnenip tükürülmüş, yer desin,
Gönlün kimi
seveceği hiç belli olmuyor, kader demeli,
Kalbimden kalbine
bir yol uzandı, şimdi ne hal desin!..
Aşkın paydası,
imkansızı elde etmekmiş bir düşünürsek,
Hayatta en iyi
şeyler bedava iken, türlü bedel ödüyorsun,
Aşk yeniyken,
hiç başa değmiyormuş, fırtınasından önce,
Başına gelecekleri
asla bilmeden, hep böyle seviyorsun!..
Şimdi ne zaman
bir düğme ilikle sem, ayakkabı bağlasam,
Hayatta hâlâ
öğrenecek çok şeylerin olduğunu anlıyorum,
Hayran olmak,
aşık olmak, talihsizliklere de hazır
olmak,
Süslü yolu ama, altın alev kumların, sıcağıyla kalıyorum!..
Yarım kalan
şeylerin güzelliğinden kimler bahsedebilir,
Ruhun kötü
durumu, çok şeyleri alır götürür ömürden,
Ne kabul edersin,
ne ret edersin, aynı gök yüzü altında,
Bahtın bu ise, ne
hicran, ne hüsran, düşmez gönülden!..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
05/02/2020
Yorumlar
Yorum Gönder