Nalan!..





Nalan köyümüzde bir nazlı gelin,
At üstünde görsen bakma o elin,
Hicran yağmuru, bende ki selin,
Nemli avuçlarıma dolmadın Nalan…


Duydum ki gönlücüğün  çarşı-pazar,
Bulunduğun yerde, değer kem-nazar,
Gülüşleri pek savurma, erkekler  azar,
Beni kıskaçlıktan, öldürme  Nalan…


Dalın-budağın olsun, kavak gibi olma,                       
Kuşlar konmaz dallarına, dimdik salma,
Aç sevgiye yüreğini,  kas katı  kalma,
Bana da bir çitillik, yer kalsın  Nalan…


Gamzelim-esmerim  “Nalan “ adında,
Aşkı ise, yudumlanmış  kahve tadında,
Anıların, ruhumun derin-ince yadında,
Seni  unutmayı hiç, denemem Nalan…


Şairler yalnız ölürmüş, kanunudur aşkın,
Sızıntısız gönlüm gamzene, divane-şaşkın,
Ben, sen oldum, alanlarım senden  taşkın,
Hala gönlünde bana, yer yok mu Nalan…



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

05.05.2014


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...