Sevsen bir kere!..
Gerçeğe dönmeyen
rüyalarımda yaşatırım,
Ay gibi
karanlığın, sessizlik ve dinginliğinde,
Gecenin
kasveti ve buğular, bakışınla erirdi,
Gamzelerinin,
ruha açılan, sisli penceresinde…
Olgun, tatlı
sesin, tutkuyla aşkı imzalıyordu,
Bir zamanlar
bana, bir kadın gibi bakıyorken,
Çok kısa-çok
minik, bir kalp atışı süresince,
Nükteler fısıldar
nitelikte, sözler akıyorken...
Bazen bir
şehirde, bazen denize gömülü,
Anılar, koridorunda,
ayrılığa kapı açarken,
Duvar üstünde
sinek, dokunmadan uçardı,
Titreyen, çocuk kalbime,
sahiplikten kaçarken…
Seni hiç var
olmamış gibi düşünemem ki,
Ruhumda bir çok
dikiş izleri mevcuttur,
Kulağa hoş gelen
o seslerin hani nerede?
Dinlet bir kere
daha, tüm dertleri unuttur…
Kanatlar çırparak,
avucunda güvercinken,
Döküldüyse göz yaşlarım,
döndüyse tere,
Ne sen Leyla olurdun,
ne de ben Mecnun,
Gönülden olup ta,
ne olur, sevsen bir kere…
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
04.11.2013
Yorumlar
Yorum Gönder