Özüm sen de!..






Pencere önün de bekledim,
Gün  ola geçersin diye,
Sevdiklerine karıştım ki,
Belki beni seçersin diye…

Yüzün ben den çevirme,
Hasrete dayanmaz yürek,
Ara da bir uğra sokağımıza,
Hiç değilse, yüzün görek…

Selam bile yollamadın,
Eşten-dosttan sorarım,
Eller seni sevmez iken,
Ben bu aşktan yanarım…

Elma yanak kime saklı,
Benler sayılıdır aklım da,
O gamzeler hani kim de,  
Bin bir güzele baksam da…

Dudakların hoş gözükür,
Öpülmeye değer olmuş,
Kaşa-göze kalem çizmiş,
Özlediğim  resim buymuş…

Çıra gibi yandım-tüttüm,
Kaç yıl daha inletirsin,
Pencereye yapıştım bak,
Böyle her gün bekletirsin…

Artık   öpücük versen bana,
Etme gülüm, gözüm sen de,
Buluşalım tek beden de,
Vazgeçemem, özüm sen de…



Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

12.08.2012

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...