Uyurken yalnız değilim!....








Saçımdaki beyazları,  sanmayasın kardır,
Beni ak hale getirenler, sendeki  efkardır,
Dünya dolaşsam, benzer Leyla’mı vardır...
Yastığa sarıldım, uyurken yalnız değilim... 

Aniden buldum aşkını,  düşürdün derde,
Dünya bom boştu bana, kaldırdın perde,
Aşk Mecnun'larının, hani  cevabı nerede,
Yastığa sarıldım, uyurken yalnız değilim... 

Seni  ceylanım olarak, hep hayale kattım,
Kafamda  tek düşüncesin, onunla yattım,
Diğer düşünceleri  hızla kafamdan attım,
Yastığa sarıldım, uyurken yalnız değilim...

Dayanmaya mecal mi var, hal bırakmadın,
Ellerimi saracağım,  narin bel bırakmadın,
Tüm bahçeleri talan ettin, gül bırakmadın,
Yastığa sarıldım, uyurken yalnız değilim... 

Yaşanmış anların anıları, bütün hikayeler,
Seninle  ilgili dolu kokular, gülümsemeler,
Tekrar yaşayacağım,  ev kadını neredeler,
Yastığa sarıldım, uyurken yalnız değilim... 

Her sabah, yavru ceylan gibi uyanıyorsun,
Ben zordayım, ayrılığa nasıl katlanıyorsun,
Yoksa beni de, koleksiyonuna   katıyorsun,
Yastığa sarıldım, uyurken yalnız değilim... 

Kendini görmüyorsun, tekrar yaşıyorsun,
Böyle beklememiştim,  haddini aşıyorsun,
Geri dön,  dememe,  tepkilerle şaşıyorsun,
Yastığa sarıldım, uyurken yalnız değilim...

Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

20/10/2018

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...