Ciğerimden söküldüm!...




Bilemedik, yorgun yıllarım, acıyı sevda sandık,
Bana, ömrüm, mihrim olmadı, senden başkası,
Ne zaman bakın sam, yerinde değil, yüreğim,
Unutup giden sensin, yanmaz benden başkası...

Üzerimden geçiyor zaman, ardına bakmadan,
Fırtınalı, yağmur, rüzgar  hepsi gelip geçiyor,
Tut ki sen bir romansın, ya da acılı bir destan,
Hayatımın içinde, sabah- akşam delip geçiyor...

Alnından başlarsın kırışmaya, yaşına verirler,
Bir soldu mu açmaz ki, hasretle solan çiçekler,
Sen olmayınca, güneşim, ayım, hep kaybolur,
Parlak ışık yok, dönmez al kanatlı kelebekler...
  
Akar sevdan, gidemezsin tek bir istikamete,
Nakşın hayalime işledi, halimi perişan  eder,
Varsın olsun, farkım, buna bağlıdır amma,
Uykuya dalsam uyandırır, uykumdan eder...

Kainatta her şey bütün ben ise paramparça,
Hasretlik  vurdu, yaprak, yaprak döküldüm,
Nasıl talih bilemedim, neler karıştı bu harca,
Gözlerini gördüm de, ciğerimden söküldüm...


Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

22/10/2018

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...