ŞAİRLER VE ŞİİRLER...
Gizli aşklarını
barındıran, güçlü kaleleridir,
Gece uykularının,
sabahıdır şairler,
Yalnızlığı hisseden,
gecenin sessizliğinde,
Şafaklara doğurduğudur
şiirler,
Bir bulutu
düşünün yağmaya hazır bekler,
Sonra bir kaç
kağıda dökülecek emekler,
Aşk düşmüşse
payına, mutluluğu niye bekler,
Sonra bir kaç
kağıda dökülecek emekler,
Hasretini salkım
salkım tavanlara asandır,
İçindeki özlemi,
vuslatları kusandır,
Tüm şairler gibi
içten gelen sesidir,
Onca kahır
içinde, çözdüğü bilmecesidir,
Yalnızlığına belki
kendince bulmuş çare,
Çözüm bulmaz
hasretliğe, ne çare ki, ne çare,
Uykusunda bile
sayıklar, dalarken rüyalara,
Sevdiğini getirmez,
söz geçirmez dağlara,
Ha bahar, ha
kış, mevsimler aynı mevsim,
İçindeki sevgili
görülüyor resim resim,
Anlamazsın halinden,
ya salak, ya mecnun dersin,
O içinde
ağlarken, ona bakıp bakıp gülersin..
Mesele aşkta
değil, yara zaten var onda,
Düşünür bu gün
ne yazsam, şu odada, şu salonda...
Aşkı bilen anlar,
anlar şairlerin halinden,
Bir de bülbüle sor,
ne çekmiştir gülünden..
Baktığı her
yüzde sevgili yüzü görülür,
Dokunamadığı, sevgili,
şiirlerle örülür..
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
17/10/2018
Yorumlar
Yorum Gönder