Düşman geceden!..
Aşk, dokunduğu her ne varsa çürütüyor,
Bıktım karanlığımı
aydınlatmayan geceden,
Güne bakıp gece,
güle baksam diken gösterir,
Bıktım yılları kaybettiren, düşman geceden...
Beni es geçer, başka
mekanlara düşer ışıklar,
Aşk yorgunuyum,
gönül söyle kime yaslanır,
Cümlelerin geçer
kafamdan unutamam adını,
Bıktım unutturmak
isteyen, düşman geceden...
Yüreğime ak
ümitlerimi salarım gece boyunca,
Dumanlı yaylalarımdan nefesler alamasam da,
En güzel yerlerinde uyandırır, senli rüyalardan,
Bıktım uykularımı
bozan şu, düşman geceden...
Her gece beni yalnız bırakmadın ki benleydin,
Bekleyiş beni
tarumar etse gecenin koynunda,
Bir avuç ümitle
gönlüm yosun tutmuş hüznüm,
Bıktım her gece
sana yakan, düşman geceden...
Özlemini toplarım,
şafak sökene kadar gecemde,
Gölgeni doğacak
güneşim diye duvarımda izlerim,
Bunu bile çok
görürse aşk denilen hasret tuzağım,
Bıktım aşkımı
ıslah etmeyen, düşman geceden...
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
28/10/2018
Yorumlar
Yorum Gönder