Baharlar uyumasın!...






Havalarda konuşlanmış, yağmur çiseliyor,
Şeffaf damla görünür dalların uçlarından,
Görmezsin kahrolası hüznü, üzerimdedir,
Nerede o talih, ah sıyrılsam kenarından...

Gölgemde bile, bin bir yara kanar, geceleri,
Kar gibi küründüm, buz tutmadı düşüncem,
Akşam, ateş düşer sevenlere, sinsi adımlarla,
Hem ihtiras, hem hasret  dolar, tüm gecem...

Gittikçe uzaklaşıyorlar, uyku yok gözlerimde,
Üstüme gelir boran, mehtabın ördü ğü buğu,
Gün vurmaz şakaklara, tozla, duman bürür,
Gitti yasa büründüm, işte, kaderin unuttuğu...

Yitirilmiş sevgiliyi, yıldızlardan  kıskanırdım,
Acısı  çok derin bu yası, elin kulağı duymasın,
Artık gönül toprakları bom boş, baharda bile,
Çiçekler bana da açmalı, baharlar uyumasın...


Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

18/10/2018

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...