Baharlar uyumasın!...
Havalarda konuşlanmış,
yağmur çiseliyor,
Şeffaf damla
görünür dalların uçlarından,
Görmezsin kahrolası
hüznü, üzerimdedir,
Nerede o talih, ah
sıyrılsam kenarından...
Gölgemde bile,
bin bir yara kanar, geceleri,
Kar gibi
küründüm, buz tutmadı düşüncem,
Akşam, ateş düşer
sevenlere, sinsi adımlarla,
Hem ihtiras, hem
hasret dolar, tüm gecem...
Gittikçe uzaklaşıyorlar,
uyku yok gözlerimde,
Üstüme gelir
boran, mehtabın ördü ğü buğu,
Gün vurmaz şakaklara,
tozla, duman bürür,
Gitti yasa büründüm,
işte, kaderin unuttuğu...
Yitirilmiş sevgiliyi,
yıldızlardan kıskanırdım,
Acısı çok derin bu yası, elin kulağı duymasın,
Artık gönül toprakları
bom boş, baharda bile,
Çiçekler bana da
açmalı, baharlar uyumasın...
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
18/10/2018
Yorumlar
Yorum Gönder