Göklere yükseltir seni!...
Bu gece dolunay
var, ışığını hissedebiliyormusun,
Ben bir yolculuk
olacağını bildim, sende bir yolcu,
Dünyada ilk
trajediyi senle yaşadım, istemediğim,
Birini elde
edeyim derken, elden giden bir yolcu...
Kalem olup
yazmaya başlıyor, bak yaralı yüreğim,
Yarın güneş, yine
sessiz ve de sensiz parıldayacak,
Bu minicik
zaferin, seni inanılmaz halemi getirdi,
Dokunsam gururuna
bir, vahşi kedim, hırlayacak...
Yüreği dağlayan,
monoton nağmelerin görünmezliği,
Ansızın, insanı bayıltan, beklemediği yumruklardır,
Gece olunca, yıldızlar altında, rüzgar ve yağmurda,
Artık duyulan,
güz karanlıklarındaki hıçkırıklardır..
Öyle dedin,
böyle dedin saçmalığı, buz dağı kısmın,
Hiç bir şekilde
mutsuz ettiğini görmek istemiyorsun,
Sen olmayınca
hayat yaşayamayacağımız değil tabi,
Yuvarlanırsın yokuş
aşağı, nerde durcan bilmiyorsun...
Gözünün önüne
düşen uzun saçlarından övünmelerin,
Işıksızlık dayanılmaz,
güneş parlamaz, yağmur yağmaz,
Aşk sonsuza
kadar senle gidecektir, kış çok, bahar
yok,
Kader kendi
ellerinde bil de, menfaatine olma ağmaz...
Senin için
şiirler yazacak, bulutları sana toplayacağım,
Tutkum, lambaların
solgun ışığına vuran kelebekler gibi,
Dinlendirsin eski
öpüşlerimiz, kırgın, yorgun yüreğimizi,
Raks edelim, akşam
göl kanarına üşüşen, su sineği gibi...
İlk gün ki, güçle,
saf, karanlığı aydınlatsın yıldızlarımız,
Bütün anların
tadını çıkaralım, geç olmadan, dinle beni,
Kum saatindeki kumlar
bitmesin, ömrümüz devam etsin,
Ana renk terk
eder, bütün renkler, göklere yükseltir seni...
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
27/10/2018
Yorumlar
Yorum Gönder