Acayip oldu!..
Bir seher yeli
gibi, uzağa gitti dönmedi,
Biliyorum, dünyada baki kalmayacak,
Gittiğin yerlerde adımı bile anmazsın,
Üzülme, hiç
kimse sevdi sanmayacak...
Gökyüzüne yaslanıp
doğan güneşe,
Hastamı, yorgunmu,
diye sorarım,
Bir doğan, bir
batan, yıldızlar gibi,
Kafamı hep böyle,
senle yorarım...
Bulutlar yığın
yığın, karmı gelecek,
Beklediğim kar
değil, yardı bilesin,
Uyku gözlerime
inen bir perde,
Dönde uykusuzluğumu
silesin...
Yoksa, ruhun
hülyaya mı dalmış,
Bu hakkın anlarım
gönül telinden,
Aynada ağaran
saçlarına bakta,
Vazgeç artık bu
huy seferinden...
Bir damla ateş,
düşmedi mi içine,
Sensiz gecelerde durmaz yanarım,
Alaycı söylediğin
her sözlerine,
Jestsiz,
mimiksiz, içten kanarım...
Bir çocuk
inancında, bilirim kafan,
Bakışımda okusan
aşkın koca adını,
Sevmek, kuşları,
gökyüzü sevmek,
Sevgiyle sırra
ulaşırsın, aşkın kadını...
Aşkta bile
adalet kalmadı, hüzün sonu,
Benimde şu baharlarımın
gülleri soldu,
Seven belli
değil, sevmeyen belli değil,
Duygular köhne, sevgiler,
acayip oldu...
Veysel
Kimene
Sevda
Şairi
(Kemal
Yenice)
©
Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin
izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri
Yasasına göre suçtur.
02/10/2018
Yorumlar
Yorum Gönder