Hiç beklenmedik süprizle doğar!..


Hiç beklenmedik sürprizle doğar!..

Geçmiş yıl oldu hayli zaman sonra aklıma düştü, paylaşayım istedim!..

Hepimizin bazı zor günleri olmuştur elbette, bazen maddi bazen manevi....
Ramazan ayı ortası idi;
Her nasıl olduysa 500 tl nakit para bir şekilde elden uçtu, Ramazan evin ihtiyaçları ne yapsam düşünceleri beni boğmakta.
Ertesi gün beklenmedik bir şey oldu, eski alış veriş yaptığım halıcı oğluyla bir not kağıdı gönderdi,
“Amca bu  numarayı arayacakmışsın” şaşkın yüzüne baktım sadece!
Hemen telefona sarıldım, karşıma çıkan kişi: “ Benim elemana ihtiyacım vardı mağazalara bu notu bıraktım" dedi..
Sözkonusu kişi, bilirsiniz işte, eski nokia telefonlar vardı akıllılar çıkmadan önce, onlara cep telefonu kılıfı imalatı yapıyormuş, Ankara/İskitlerde bir atölye açmış, neyse beni davet etti, gittim görüştük.
Ertesi gün işe başladım; kesme-yapıştırma- zımbalama-mıknatıslama gibi işler, alıştım işe; bu arada kendini tanımaya çalışıyordum...
Baktım çok dindar biri namaz vakitlerinde personele izin veriyor Cuma günleri Cuma namazına götürüyordu..Kendisi Çorumlu Mehmet bey, soy ismini önemsemedim.
Haftada 120 tl veriyordu basit işti az kazançlıydı üzmedik pazarlıkta; ancak Ramazan Bayramı arifesine geldik, haftalıkları dağıtıyordu ki işçilerine böyle bayrama mahsus ikramiye veriyormuş, kısmete bak,
Vermesin mi bana 500 tl..kaybettiğim o tutar avucumdaydı, şaşkın şaşkın yüzüne baktım sadece kısık bir sesle teşekkür edebildim..

Kendisine ve dükkanına alışmıştım, çalışma sırasında sohbet ederken: “ Mehmet bey, o gün telefon gelmeden önce, daha sı  günden önceki gecede Rahmetli Bediüzzaman Sait Nursi hocayı rüyamda gördüm katı ve sert bakıyordu, çocuklara anlattım şaşkındık, demek senin atölyende çalışma varmış neye yorayım” dedim..
İçerde namazgaha gitti vebana küçük cep kitabını hediye etti, bu Rahmetli Bediüzzaman Sait Nursi  hocanın “SÖZLER” adlı kitabıydı!..
Hala saklarım kitaplığımda...
Ara sıra okurum, metroda-otobüste başıma dikilenler tuhaf tuhaf bak sada hayat denen muammada bu tür yayımlara ihtiyaç var.

İşin özü şu; Nasıl bir rastlantıydı, hala çok zaman önce işten ayrılmama rağmen etkisi üzerimden gitmedi..
Sizce bu işin sırrı ne?

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Acılarla yandığımı, Böyle aşk’sız kaldığımı Bin yanıp,bin söndüğümü, Susma gönlüm sen söyle… Sevmediğimi sanar oldu, Aşk güllerim solar oldu, Ağır ağır yanar oldu, Susma gönlüm sen söyle… Kurudu dalım aşmaz çiçek, Rüyalarım olmaz gerçek, Bu el yalan gel biz göçek, Susma gönlüm sen söyle… Kendisine doyamadım, Ben gülüme kıyamadım, Kaçtı benden kalamadım, Susma gönlüm sen söyle… Vefasızlar aşkı neyler, Dilim durmaz şarkı söyler, Dinleyen ağalar-beyler, Susma gönlüm sen söyle… O bakıştı yaktı seni, Hayırsızın teki beni, Kim kurtarır aşk’tan seni, Susma gönlüm sen söyle… Gönül ferman dinlemedi, Daha çok beklersin dedi, Zaman onsuzluğu denedi, Susma gönlüm sen söyle,.. Aşk’ımı aşk’lar kıskandı, Sen değilsin bu sandı, Ne yapayım kalp yandı, Susma gönlüm sen söyle… Veysel Kimene   Sevda şairi © Bu şiir in her türlü telif hakkı şair in kendisine ve/veya temsilcile
Devamı

Sürçe lisan ettimse affola!...

2012 yılının 11ci ayında başladığım muhtelif karalamalarımı, bazı Edebiyat Sitelerine gönderiyordum, beğeniler beni daha bir üretmeye yöneltiyordu... Bir ara ‘ Ussuz   Edebiyat’ sitesine ve’ Kayıp Edebiyat’, ‘Kır Çiçekleri’   sitelerine göndermeye başladım,   önceleri iyi gidiyordu; ancak şiirlerim bu sitelerde yayımlanırken, Kayıp Edebiyat ve Kırçiçekleri Edebiyat siteleri kayboldu, ve şiirlerimde beraberinde kayboldu!...Yediler resmen!.. Büyük bir hüsrana uğradım, ardından ‘Ussuz Edebiyat’ a gönderim devam ederken bana   demesin mi   “ Şiir diye gönderdiklerin ne bir edebi eser, ne de şiire benziyor” diye mesaj attı...Yıkıldım...Ben edebi yarış içerisinde değildim   sadece bir şeyler karalamak, karaladıklarımın okunup beğenilmesi...Bu kırılganlığımın ardından tüm edebiyat sitelerinden ayrıldım.. Bu benim miladım oldu; Edebiyat  sitelerine  uzun bir süre göndermedim.. Kendi başıma yine yazmaya devam ettim, bu defa iki bloğum da biriktirdim, derken face grupları ortaya ç
Devamı

Kaldı!...

Kalburunda elendim de, Geriye bak taşım kaldı, Ardınsıra ağlayan göz ile, Birkaç damla yaşım kaldı… Okulda sınıf arkadaşımdın, Hayal etmeye başladığımda, O kokunu içime çekmek gibi, Öyle derin arzum kaldı… Daima çocuk kaldım büyümem, Oyunda –şakada çoşmadayım, Var gibi davranmaktan yorulmam, Öyle değişmeyen huyum kaldı… Tutku risklerde saklıdır derler, Aşkın uçurumunda yürüdüm, Bir elin tutarken bir elin iterken, Geçemediğim sırat köprün kaldı…     Batmaktan korkmadımki  hiç, Kelimelerden  veya cümleden, Susmam gereken yeri iyi bildim, Seni  etkilemeyen sözüm kaldı… Elmas kıyılarında kalbimin, Gezelerken görmek gibi, Zaaflarının peşini bırakıpta, Umutlandığım hayalim kaldı… Bir gün boş zamanın olursa, Merhameti keşfet ey sevgili, Mangalkeyfi yapma yüreğimle, Sönmeyen kor halim kaldı… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiir in her türlü telif hakkı şair in kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Devamı