Kalman sefada!...





Bildiğim - tanıdığım en güzel kadınsın.
Bana hediyeydin, çoktan beri de hasret,
Arzu dolu yürek,  uykularım düzensiz,
Rüyalarımda bile, görmeseydim nefret...

İlk görüşte aşka, inanan varmıdır bilmem,
Bende inanmazdım önce şimdi yaşıyorum,
Öylesine etkilendim ki, seninin  aşkından,
Yaşadım sandığım günlerime, şaşıyorum…

Elimde demet demet çiçek, beklemede,
Böyle kuru kalıp, kaderimiydi solmak,
Sen bana yakın değil, olmuşsun  uzak,
Sevenlerin dileği değilmi, yari bulmak...

O midyeden çıkan inci tanesi bana göre,
Yürü be gönül, yorma hali kısmete bırak,
Belki bir fırtına, yada sakin rüzgar olursa,
Yelkeni açtın mı, kendini ummanına bırak…

Keşke seksen dokuz dilde,  konuşabilsem,
Her biri aşkı tercüme etse, bin bir defada,
Denesem  seninle aşk  dilini becerebilsem,
Gönül bulaman gitti yok, kalman sefada...

Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...