Yalnızlık şemsiyesi, eğilir yardan!..

Gece yarısın da, gün ortasın da,

Yıldızlar altında, meşe dibinde,

Eller omuzda değil, kendi belinde,

Yalnızlık şemsiyesi, eğildi yardan…

Mısır çarşısından üç mum aldım,

Üçünün üstüne adımı kazdım,

Onlar yanarken, kenarda sızdım,

Yalnızlık şemsiyesi, eğildi yardan…

Bir masa donattım, çiçeği  eksik,

Parmaklar boş, takmadım yüzük,

Vefasız seninle kaç yıldır küsük,

Yalnızlık şemsiyesi, eğilir yardan…

Bakışın ararım, aynaya baksam,

Her yana bakarım sokağa çıksam,

Hediye aldığım kolyeyi taksam,

Yalnızlık şemsiyesi, eğilir yardan…

Diyorlar senin için eli maşalı,

Görenler söylüyor her gün neşeli,

Bense   sensizlikten cebi şişeli,

Yalnızlık şemsiyesi, eğilir yardan…

Gittin gideli, gör perişan oldum,

Seni ararken, bak neler buldum,

Kendi halin de  bir garip kuldum,

Yalnızlık şemsiyesi, eğilir yardan…

Veysel Kimene

Sevda şairi

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

05.05.2012