Neyleyim yar den çileli başım!..


Kızma bana yaralı gönlüm,

Neyleyim yar den çileli başım,

Sürükledi beni böyle hicrana,

Neyleyim yar den çileli başım…



Geriye kalan bu aciz beden,

Dert kabarır sorma bir neden,

Gidersem dünyadan gülmeden,

Neyleyim yar den çileli başım…



Tutsaklığım ruha  insana değil,

Ruhtadır sevda   eziklik değil,

Aşktan başkasına edilmez meyil,

Neyleyim yar den çileli başım…



Direktir çadırları ayakta tutan,

Halatlar çekilir dört bir yanından,

Yıkılmaz sevse ayrılık rüzgarından,

Neyleyim yar den çileli başım…



Can cana yakınsa tutulur eller,

Konuşur yan yana sevdalı diller,

Anlatır tüm bunları aşkı bilenler,

Neyleyim yar den çileli başım…



Bakar gibidir puslu bir camdan,

Menzili görünmez içteki gamdan,

Aşk dediğin anca müebbet  zindan,

Neyleyim yar den çileli başım…



Çığlıkların duyulmaz kulaklar sağır,

Taşımaz hiç kimse kendinden ağır,

Dönmez  yolundan bin kere çağır,

Neyleyim yar den çileli başım…





Veysel Kimene



Sevda şairi

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.



14.05.2012












Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yaralarsın halimi ah yavaş yavaş!…

Köylü gelin!...

BES!..