Bu benim sevdam!..

Bendeki sevdayı yabana atma,

Bir kürdan değil ki kırılıversin,

Bin meşe ağacı, binlerce gürgen,

Yetişmez kalınlığını ölçüp, biçmeye,

Yüreği temiz olan kazanmıştır daima,

Aşkta da, sevda da ve de yaşamda;

Yanarsa benim gönlüm yanar, dumanı kime,

Hasta olan gönlüm ama; Muhtaç değil hekime!…

Aşk ölümsüzdür sevmesini bilirsen,

Kalpte şüphe taşıma ya da çıkar,

Yalnızca sevmişim sevilmesem de,

Ve sevecektir hep sonsuza kadar!…

Seven kalp yaşadığını bilir,

Ya da insan olmayı,

Mühürlü kalplerse görmez sade bekler solmayı,

İkisi de aynı toprağa konacak ama;

Biri sevdadan yanadır, öteki çıkardan yana.

Yargılamam kimseyi insanız hepimiz,

Farklı olan gönüller bir bahçe misali,

Gül ekersen gül kokar, çalının ne kokusu var,

Var olan sevdaysa, bende istemediğin kadar!…

Kişiye özel değildir, içi aşkla dolar-taşar,

Fark etmez içinde ki, sadece özlediği sevgili yaşar!…

Veysel Kimene

Sevda şairi

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.