Susma dur, ne olursun!..






Uyandığın zaman o gün, hayatının değişeceğini bilemezsin,
Acı ve huzursuzluk hissediyorum, ben de ki  suçluluğu  bitir,
Hepimiz gerçeği farklı şekillerde ararız, şartların kurbanıyız,
Geleceğin ayak sesleri hasret cehennemi, ateşin günlük eritir...

Dilediğin bir şeyi görünce, ne yazık, arzulara söz geçmiyor,
Kalbimin kanatları, onun bildiği, bizim bilmediğimiz oluyor,
Artık hoşnutsuzluğun kış ayındayız, ayrılıksa zor ve sancılı,
Gidene nokta koyamazsın, o tebessümü, ağaran tan oluyor...

Hayat imkansız aşklar dünyası, yüreğimde kor ateşleri var,
Kendime giden bir yol gibi, anıları taze; ama sıktı ruhumu,
Her şeye yete bilmem vardı, bir türlü o kalbine yetemedim,
Şimdi artık kar yağıyor düz dağlara, donduruyor ufkumu...

Ne yani ben sevemez miyim, ona gurbet yolu, bana hasret mi?
Şimdi hasret hasret diye söylesem, lügat ta ki kelimeler utanır,
Sen beni sev diye  açmadı mı yüreğini, güzel yüzde gözlerini,
Zamandan öteyim, gel halimi gör desem, inan, gözleri utanır...

Karma karışıklar, kirleniyor iki kişilik yatak, yalnız yatmaktan,
Gökyüzü katlandı üzerime çöktükçe çöker, etme dur, ne olursun,
Gür saçlarının baştan çıkarıcılığını fark edemiyordun, belliydi,
Birbirimizi  kaybetme lüksümüz yok, de, susma dur, ne olursun...


Veysel Kimene
 Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

 24/12/2018


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Susma gönlüm sen söyle!...

Sürçe lisan ettimse affola!...

Kaldı!...