Yalnızım!..

Yerinde duran oklar, daim bağrım yoklar,

Tufanlar sarmış beni, sönmelimi umutlar,

Kaybolup, silinmeyen, gamzelerin izleri var,

Sadece  gölgem ile, beraberim, yalnızım…

Çalmasınlar senden, üstüne asfalt atayım,

Kazıma yanağından,  bakıp, benim sanayım,

Kızan oluyorsa eğer, hemen tapusunu alayım,

Hayallerimle yaşayan, bir derbeder, yalnızım…

Yastığım olamaz, dokunmadığım dizlerdeyim,

Beni benden sorma, aynandaki gözlerdeyim,

Arama başka yerde, o dudakta, yüzlerdeyim,

Sevilmemiş belki de, gamzen kadar yalnızım…

Kaybolur sanma, iyi saklarım, senden bile,

Bir tek bana onu ver, dünyayı benden dile,

Geçti mahzun yıllarım, çevirdi sönmez küle,

Gamzelerine hastayım, işte neden! Yalnızım…

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
20.10.2013